رواية ادهم وحور الفصل السابع 7 بقلم فرحه حاتم
مامت ادهم بتنهيده: خش جوه هتلاقيه ف الرف التانى ف الدولاب
بيدخل ياخد الدهب من جوه ويطلع بيقف قبل مايمشى
ادهم بحزن: بتعملى ليه كده انا مش عايز اقطعك او ابعد عنك
بتبصله مامته بدموع وبتسكت
ادهم بحزم: تمام الاجابه وصلت
بيركب العربيه ويروح
عند حور
بتكون ماسكه الفون فجاه جرس الباب بيرن
بتيجى ترن ع ادهم
ادهم من ورا الباب: افتحى ي بت انا ادهم
بتطمن حور وتروح تفتح الباب
ادهم وهوا بيبعد عينه عنها: خدى الدهب بتاعك اهو
وبيدخل الاوضه
حور باستغراب: جابه من فين الدهب طيب
بتكون عايزه تروح تساله بس بتخاف من منظره وبتتراجع
ادهم ف نفسه: طب انا منظرى ايه دلوقتى قدامها بعد ما امى واختى سرقو!
بتدخل حور عليه
حور بحزن: مالك ي ادهم رجعت بدرى من الشغل ودخلت مرضتش تتكلم معايه انت لسه زعلان منى
ادهم بحنيه: لا مفيش زعل ي حبيبتى بس انا مرهق شويه وعايز. انام
حور بخوف: طيب ممكن اسالك سؤال
ادهم بترقب: اسالى
حور بتهتهه: انت جبت الدهب منين
بيغمض عينه بقوه وهوا بيحاول ميتعصبش: مش انتى ي بت الناس دهبك بقى معاكى
بتهز راسها بخوف
ادهم بديق: يبقى ملكيش دعوه اتزفت جبته منين
حور بحزن: تمام
بيقوم ادهم من ع السرير ويروح يلبس
حور باستغراب: رايح فين
ادهم من غير مايبصلها: هخرج شويه
وبيمشى ويسيبها
حور ف نفسها: انا قولت ايه ي ربى لكل ده
بتقوم من ع السرير وهى رايحه تكمل تنضيف بيرن التليفون
بتلاقى مامت ادهم بترن
بتتوتر ترد اوى ومش بتعرف تعمل ايه
بتقرر ف الاخر انها مش هترد
لغايه ما وصلت رناتها 7!
حور: يلهوى سبعه اكيد فيه حاجه مهمه طيب
بترن تانى ف بتقرر ترد
حور بخوف وترقب: السلام عليكم
بس بتتصدم من المامت ادهم بتقوله
مامت ادهم بعصبيه:........
يتبع....
